EFSANEYE VEDA ...

13 Ocak 2012, 23:47

Seksensekiz yıllık ömrünü sadece Kıbrıs Türklerinin hakları için değil parçası olduğu büyük Türk Milletinin çıkarları uğruna savaşarak geçirdi. Parlak bir hukukçuydu. İngilizlerin, vatandaşlık, şan, şöhret, para,pul tekliflerini tereddütsüz reddetti. Kıbrısda ki Türk Mukavemet Teşkilatının kurucu dört üyesinden biri oydu. Bir numaralı üye olarak kayda geçti

                             EFSANEYE VEDA !

    Rauf Denktaş'ı kaybettik! Belki de sadece "kaybettik" demeliyiz. Çünki kaybettiğimiz kişi öylesine kahraman, öylesine destansı, öylesine yeri doldurulamaz bir kişilik ki bizatihi Rauf Denktaş öznesiyle bile anlatılacak gibi değil. Bu nedenle Rauf Denktaş'ı, yaptıklarını, gıkını çıkarmadan ödediği bedelleri v.s burada anlatacak değilim. Merak eden bir tuşa basarak öğrenir akıl almaz hayat hikayesini.
    Özetin özeti olarak:27 Ocak 1924 de Lefkoşa da dünyaya geldi. Seksensekiz yıllık ömrünü sadece Kıbrıs Türklerinin hakları için değil parçası olduğu büyük Türk Milletinin çıkarları uğruna savaşarak geçirdi. Parlak bir hukukçuydu. İngilizlerin, vatandaşlık, şan, şöhret, para,pul tekliflerini tereddütsüz reddetti. Kıbrısda ki Türk Mukavemet Teşkilatının kurucu dört üyesinden biri oydu. Bir numaralı üye olarak kayda geçti. Kod adı "Toros" du.Çok zor şartlarda hayatta kalma mücadelesine katıldı. Kaç kez ölümlerden döndü. Yıllarca kaçak yaşadı. Bu bedeli sadece kendisi değil, başta, evlendiklerinde: "İkinci karımsın. İlk karım toplumumdur" diyerek göz yaşlarına boğduğu eşi Aydın Denktaş ve çocukları da ödedi. Üç çocuğunu kaybetti. Uzun ,acılı ,zor bir dönemin ardından Kıbrıs Türk toplumunun kurtuluş ve kendi kendini yönetmesini sağladı. Uzun bir süredir bir çok sağlık sorunuyla mücadele eden Denktaş' bu akşam (13 Ocak 2012) kaybettik. Nazım'ın dizeleriyle: " Düşmanlar kına yaksın /dostlar girsin saflara/ Biz göz yaşı göstermeden ağlayacağız/ gece gelen telgraflara."
     2006 Yılında gazeteci Nur Batur' a uzun ve çileli hayatını anlatırken hiç terddütsüz ;" Yeniden yaşasaydım,yine aynı şeyleri yapardım." diyecek kadar inançlı bir dava adamıydı. Ve baba Rauf Denktaş olarak da şunları söylemişti:" Bensiz büyüyen çocuklarımın çocukluk hatıralarını anımsayamadığım için garip bir özlem içindeyim. ölen üç çocuğumuzun matemini de yeterince tutamadım. Ağlamak istedim ancak ağlayamadım. Raif' e (Kuşkulu bir kaza sonucu ölen oğlu) sarılıp öpmek istedim, bunu da yapamadım. Duygularımı belli etmemek bende, içinde bulunduğumuz durum nedeniyle olacak, bir karakter haline gelmişti." Şimdi, matemlerini bile tutamadığı o üç çocuğuna kavuştu. Geride milyonları yetim bırakarak.
     Çok büyük bir evladını kaybeden tüm Türk dünyasının, tüm mazlum milletlerin başı sağ olsun!

                                                                                              Mehmet YAVRUTÜRK