BİLEREK YA DA BİLMEYEREK...

17 Eylül 2010, 15:42

Çocuğumuza ayırdığımız zaman, seni ciddiye alıyorum , sen varsın ve benim için değerlisin tınısı ve ışıkları yayacaktır.

             Bilerek ya da bilmeyerek

   Bugünlerde çok sık tekrarlanan bir konuyla karşı karşıyayım.Hocam bu sene bizim çocuğu tiyatroya gönderemeyeceğiz ... şu sınıfa geçti kursa derse gidecek, çok çalışması lazım,vakti yok..Tabii bu velinin fikri., çocuğa bu konuda söz düşmüyor..Ona sorulsa ders dışı aktivitelere ayırdığı küçük zamanlardan sonra çok daha iyi çalışabildiğini söyleyecek ama karar onun adına ve onun dışında veriliyor..Kesinlikle çok çalışılması ve iyi bir eğitim gerekli ama başarının yolu sadece çok çalışmak olamaz.. Genç insanın kendisine yaptığı haksızlıkları konuşmuştuk..peki ama bizim onlara üstelik tamamen iyi yaptığımızı düşünerek yaptığımız haksızlıklar ..bunları da konuşmalıyız..

   Velilerden duyduğum sözlerden birisi de yaa ben aslında göndermek taraftarı değilim ama yarın birgün bana beni niye kursa göndermedin demesin diye gönderiyorum..!!! Şimdi kim kime neyi niçin yapıyor..Ortada bir iyilik söz konusu değil .Sorumluluk da yok sadece çok sonrası için bir kaçış var. Ben gönderdim sen yapamadın denecek..

    Dostlar ; bildiğim değerlendirdiğim , sınadığım ve iyi netice aldığım kavramı tekrar etmek istiyorum.. ve bu konuda uzman olan herkesin söylediği çalışmaların sosyal faaliyetlerle desteklenmediğinde türlü sıkıntıların oluştuğudur.. Sosyal faaliyetler aynı zamanda hayatın programlanmasıdır.Programlanmış hayat sabah kalkma sebebidir.Bu gün dersini ve ödevlerini yap akşama test çöz yarın iki saat tiyatroya gideceksin ve akşamda bir sinemaya gitmeliyiz..veya şimdi keman kursuna git gelince dersini yaparsın..sözleri size kaybedilmiş saatler gibi gözüküyorsa yanılıyorsunuz..Kesinlikle size kazanılmış ruh sağlığı ve başarı olarak dönecektir.Genç insan ; evet bu gün dersim ve sorumluluğum çok ama üç saat da kendime ait zamanım var diyebilecektir.Tek düzelik ve rutin bozulacak , görev ciddiyeti ve yaşam disiplini gelecektir.Sosyal faaliyetlerin ve özellikle tiyatronun ‘öğrenmeyi öğretme’ katkısını da unutmayalım. Ayrıca hoşlandığı bir faaliyete ayırabileceği zamanı oluşturmak kendisini ödüllendirmesine yardımı olmasının yanında olası bazı komplekslerin ortaya çıkmasını da engelleyecektir.
Çocuğumuza ayırdığımız zaman ; ‘seni ciddiye alıyorum’, ‘sen varsın ve benim için değerlisin’ tınısı ve ışıkları yayacaktır.Lütfen ‘vakit mi var’ cümlesinin arkasına saklanmayın. İki işte çalışıp yinede çocuğuna zaman ayırabilmek benim hayatımda var olmuştur.

    Sizlerle çalışmalarımda beynime not aldığım bilmeden yaptığımız yanlışlardan bahsetmek istiyorum.. sadece olayı doğru bırakıp zaman ve isimlerde değişiklikler yapacağım.
Ayşe ‘Çok durgun görünüyorsun , neyin var’ sorusuyla anlatmaya başladı..
-Okullar haftaya açılıyor ve ben maymun bir sırt çantası istiyorum ,annem alabileceğimizi söyledi.Bu yıl okula başlayacak kardeşimi de alarak alışverişe çıktık..kardeşim yeni okula başlayacak olmanın hevesiyle pek çok şey istiyor annem de her isteğini alıyordu.. şapkalı kalemler telli defterler,renk renk boyalar alındı , alındı.. Kardeşim adına mutluydum..mu   bilmiyorum aslında aklım maymun sırt çantamdaydı.. ve aklıma gelen başıma geldi..
Annem : kızım kardeşine pek çok şey alınca hesabımız şaştı..senin çantan zaten yeni maymun çantayı daha sonra alırız dedi…cevabı tahmin etmeye çalışın… yada ben söyleyeyim hafif kaşlar çatıldı önce hüzün sonra kızgınlık gezindi gözlerde.. ve ağzından şu kelimeler döküldü..         Kardeşimi artık hiç sevmiyorum .. tam anlamıyla hepimiz donduk..
Olayın aileyle paylaşılması gerekiyordu . Sessizce babayla ilişki kurduk.Üzüldü.. olayı hemen çözmemesini yoksa paylaştığımız belli olur her sorunda mesaj vermeye kalkılır,samimiyeti kaybederiz.. dedik.Samimi ve sıcak bir insandı üç gün sonra .. Kızım iki yıldır bekleyen maaş farklarımızı verdiler. Annen bu çantayı çok istediğini söyledi ben de sana sürpriz yapmak istedim diyerek çantayı almış tabii gönlünü de.. şimdi abla bir devlet dairesinde yönetici kardeş 12.sınıfa gidecek ve birbirlerini çok seviyorlar..

   Hiç istenmeden yapılan bir yanlış ve iyi ebeveynden doğru çözüm
ve birde bir doğru..Çalışmamızdan birinde de ‘kendinizi çok seviliyor hissettiğiniz bir an’ dan bahsediniz..dedim.. Bisiklet alımından tatile çıkış öykülerine kadar anlatıldı..Çok sıra dışı olanlar da vardı ancak bir tanesi beni çok ama çok duygulandı çünkü konu bendim olayın anlatıcısı oğlumdu..söz istedi..

   Size geçtiğimiz yıl girdiğim üniversite sınavımdan bahsetmek istiyorum dedi.. Bir gün önce hastalandım..psikolojik kökenli değil resmen mikrop kapmıştım…ateşim vardı ve midem inanılmaz bozuktu..her türlü tıbbi desteği sağlayarak sınava gireceğim Haydarpaşa lisesine vardık babam içeri girerken hala oğlum kendini iyi hissetmiyorsan dönelim dedi.. Halbuki ne kadar çok çalıştığımı ve çok istediğimi biliyordu.. Np0/8eyse çok zor da olsa sınavı tamamladım.Ağır ağır çıkıyordum velilerin çoğu dışarı çıkan çocuklarına heyecanla ne yaptın nasıl geçti diye sorarken babam bana oğlum nasılsın sıkıntın var mı.? ateşin yada ağrın var mı.? diye sordu sınavdan hiç bahsetmedi.. o anda ben babamın yavrusu olduğum duygusunu zaten çok iyi biliyordum ama bir kez daha yaşadım.. dedi.
Ben de yavrumu,yavrularımı çok ama çok sevdiğimi bir kez daha ve yine ıslanan gözlerimle düşündüm.
Sevdikleriniz , sevenleriniz çok ve onlar için yapacaklarınız hiç bitmesin.

R.Sinan Akbaşak