• Anasayfa
• Tiyatroterapi Anlatıları
  • Tiyatroterapi'den
• R. Sinan AKBAŞAK... Köşe Yazıları
• Edebiyat Köşesi
• Yazarlar
  • M. Osman AKBASAK
  • Oya ENGİN
  • Prof.Dr. Mustafa KAYMAKÇI
  • Mehmet YAVRUTÜRK
  • Erdem Kozan
  • Tuğhan AKBAŞAK
  • M.Levent ARTÜZ
• Misafir yazarlar
• Öğrenci yazarlar
• Mizah yazıları
  • Vedat SINMAZ
• Sanat Ve Spor
  • Kış Sporları
  • Spor Yazıları - İskender GÜRDÖL
• Portreler
• Haftanın Karikatürü
• Dostlarımdan...
• Künye

HABER ARA

         Beykoz Vakfı Sanat Merkezi Tiyatroterapi’de Neler Yapıyorum….

   Bir süre önce dostlarla yaptığım söyleşide ‘tiyatroterapi’de neler yaptığımı biliyor musunuz’ şeklinde bir cümlem olmuştu… Kimse ‘Tabii ki biliyoruz’ demediğine göre ya hiç merak edilmedi, ya da ‘Elbette, senin neler yaptığını herkes biliyor’ gibi bir cevap geçti zihinlerden. İkincisi olmasını çok isterdim; ama özür dilerim hiç inanmıyorum. ‘Hayatımızda neden tiyatro olmalı’  başlıklı bir yazım var zaten… O halde bu yazım da beni hem bilen, hem uygulayan bir eğitimci durumuna ulaştırır umarım.

  Çalışma gurubumuzda çeşitli yaştan çocuklar, gençler ve yetişkinler var. Yetişkinlerde klasik tiyatro eğitim-sahne çalışması yaparken gençlerde daha özel, çocuklarda ise çok özel çalışmalar yapıyorum.

  Öncelikle bizi birarada tutan kavram sevgi… Ben çocukları ve her birini ayrı ayrı ve çok seviyorum, Çocuklar beni çok seviyorlar. Sevgimizi birbirimize sürekli gösteriyoruz. Gelirken ve ayrılırken birbirimize sarılıp öperiz… Onun dışında sevgi göstermenin yolu sarılmak, parmaklarımla tarar gibi saçlarını okşamak (küçük delikanlıların özenilmiş jöleli saçlarını ‘ne kaddar güzeel’ diyerek dağıtmaya bayılırım) ve abartmadan iltifatlar etmek alışkanlığımızdır.

  Sahne çalışmalarında ‘Heykel’ yaparız. Bu ilk hareketi başlatan öğrencinin duruşuna uygun ekleme yaparak olur. Çok görseldir, çok keyifli ve faydalıdır. İzleyen öğrenciler, sahnedeki arkadaşlarının ne anlatmak istedikleri konusunda fikirlerini paylaşırlar. Yaratıcılığı ve yorumlama becerisini geliştirdiği gibi, özgüveni destekler.

  Dikkat ve gözlem becerisini geliştirecek çalışmalar yaparız. Birkaç öğrenci çıkar izlenir, sonra perde kapanarak küçük değişiklikler yapılır ve perde açılır saniyeler içinde birbiriyle ayakkabı değiştirenleri, tokasını sağdan sola geçirenleri hatta değişen gözlükleri bile çok çabuk bulurlar.

  Taburelerden labirent oluşturur gözü kapatılan öğrenciyi gözü açık arkadaşının düzgün bir dille yöneterek hedefteki su şişesini alması isteriz. ‘Acık gel’, ‘ biraz bu tarafa’, bana doğru gel’, ya da ileri, ileriye kelimeleri geçince hep beraber ‘oooooooooo’ diyerek komutu kabul etmez daha düzgün ifade etmesini isteriz. Bu düzgün konuşabilmeyi ve kelime dağarcığını zorlamayı sağlar.

  Sahneye aldığımız bir öğrenciye o an aklımdan geçen bir kelime, örneğin ıspanak derim. Aynı anda konuşma başlar ve konu hep ıspanaktır. Konuşma becerisini geliştirir.

  Hayatlarına iyi alışkanlıklar eklemek için bazı eleştirel söylem gerekebilir; ama asla konuya eleştiri ile başlamam… Önce iyi yapabildiği şeyleri bulup ‘Bak ne güzel bir düşünce, ne hoş bir davranış’ şeklinde olumluları belirtir ve kutlar, sonra yanlış ya da eksiğe gelerek; ama bunu atlamışsın, hadi bunu bir kez daha düşün deyip hiç incitmeden ancak unutulması mümkün olamayacak bir şekilde hafızasına yerleşmesini sağlarım.

  Karne paylaşım töreni yaparız. Üzerine basa basa: ‘Karne aileye aittir, tüm etki ve desteğin göstergesidir’ sürekli belirttiğim bir kavramdır. Öncelikle başarı için kutlar, başarısız olunan ders varsa, ki neredeyse gurupta hiç rastlanmaz, bunun çözülebileceğini çünkü pek çok başarıyı elde eden insanın eksik kalanları çok rahat tamamlayabileceğini anlatırım. Bunun bir kaçış veya mazeret üretme tekniği olmaması için de kesinlikle çözülmesi gerektiğini vurgularım. Kavram farkettiğiniz gibi ‘Eksiğin giderilmesi şart ve sen bunu yapabilirsin’ güvenini oluşturmaktır.

 Özel gün ve bayramlarımıza özen gösteririz. ‘Hayatımızın en değerlisi’ annelerimize çiçekler alır, hepsini sahneye dizer, sahnede yerlerini almış çocuklar kendilerinin oluşturduğu bir sıra ile söz alır, annesine daha önce provası yapılmamış ve tamamen kendilerine ait sözcükleri aktarır, çiçeğini kaparak sahneden iner, annesine sarılır ve mutluluk gözyaşları da eklenen bu sahnelerle günü tamamlarız.

  Cumhuriyet Bayramı’nı en iyi biz kutlarız. Defne dallarıyla oluşturduğumuz ‘tak’lar ve bayraklarla süslediğimiz binamızı dev meşalemiz aydınlatır. Açılışı Cumhuriyet valsi ile yapar, marşlar ve türkülerden sonra eğlenceyi devam ettiririz.

  Ulusal Egemenlik Bayramı’mızın ek kelimesi ‘Çocuk’tur… Biz çocuk bayramını en güzel şekilde kutlarız. Bu yıl on beşincisini yapacağımız çocuk kıyafet balosunda satın alma yasağı vardır; ama yardım almak serbesttir. Tüm yaratıcı fikirler oluşur. Yaratıcılığı ve beceriyi geliştiren, görselliği yüksek bu eğlencede,  en iyi kıyafet seçilen tasarım fenerbahçe formasının yarısı ile galatasaray formasının yarısını kendi dikişiyle ekleyen bir öğrencinin çalışması almıştı... 'Kardeşiz biz' mesajı bu kadar güzel başka türlü nasıl verilir.

Öğretmenler Günü’nü, Dünya Tiyatro Günü’nü, açılış ve kapanış törenlerini çok özenle kutladığımız gibi yılda iki kez aile paylaşım günü yapar 35 öğrencinin velisi ama anneanne, babaanne ve dedelerin de katılımıyla 140 kişi paylaşırız.

  Her cumartesi 13 00 ve 17 00 arası çalışırız. Son 25 dakika eğlence saatidir ve danslarla eğlenilir. Hiçbir zaman saat beşte çıkamaz, ‘Nooolur biraz daha’ larla çalışma beş buçuğa kadar  uzar... Yani dört buçuk saatlik bir süreyi birlikte geçiririz. Vakıf civarında yoğun kalabalık ve tehlikeli trafik vardır. Hiçbir öğrencimi dışarı bırakamam ve onları doyurmam gerekir. Nasıl mı? Annelerin yaptığı o muhteşem yiyecekleri saat 15’de çok keyifle yeriz. Bu organizasyonu bir veli arkadaşımız yapar ve  o günlük yiyeceğimizi iki ya da üç anneye bölüştürür. Nefis şeyleri çok keyifle yeriz. Başta ben onu yemem bunu sevmem diyen çocuklar kısa bir süre sonra herşeyi yer, sever  olurlar. Herkes kendi tabak çatal bardağını çöpe atarken tüm annelere ‘Elinize sağlık, teşekkür ederiz’ demeyi asla ihmal etmezler. Herkes elbette ki birbirine afiyet olsun der.

  Çalışmalarımız elbette ki bu konularla sınırlı değil. Etkinliğimiz neredeyse kırk yılın oluşturduğu birikimle temel aktivitelere ilaveten farklı bir çalışma ile geçer.

  Bizim ayakta kalmamızı pek çok can dostumun desteği sağlıyor. Kimse isimleri kullanılsın istemez; çünkü onların gönülleri yüce ve zengindir. Ama izninizle ve tüm dostlarım adına elli yıllık arkadaşım Cemal Artüz’e teşekkürlerimi iletmeden geçmek istemiyorum.

  Bu çalışmaları, eğitimci oğlum, bir baş asistan ve dört asistan' a ilaveten eşim çocuklarım, tüm ailem ve velilerin  desteğiyle başarıyorum.

 Çocuklarıma, çağdaş, akıllı, medeni ve bilimi hedefleyen insan olmalarını, yapmak istedikleri işlerin, seçtikleri mesleklerin hatta annenin, babanın, evladın, arkadaşın en iyisi olmaları için çaba sarf ediyorum.

Sözün sonunu ‘Ben, çocukların dünyasına güneşli bir pencere açıyorum’ şeklinde bağlamak isterim... Sadece bizim çocuklarımız değil tüm dünya çocukları bunu hak ediyor.

Kavuşmaları dileklerimle…