| ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
HABER ARAEN ÇOK OKUNANLAR |
Vedat SINMAZ... PSİKOLOJİK PSİKOLOJİLER.Doğduğumuz günden itibaren de hep, büyüklerimizin koruması altında yaşamımızı sürdürdük. Ağladık! Başımızı okşadılar. Zırladık! Karnımızı doyurdular. Bir daha ağladık
PSİKOLOJİK PSİKOLOJİLER. Hiç birimiz kendi isteğimizle doğmadık. Belki de büyüklerimizin yaptığı zamanlama hatası sonucu yeryüzüne zorunlu iniş yaptık? Öyle ya da böyle sonuçta geldik işte! İstesek de istemesek de bu yerkürenin bir parçasıyız. Doğduğumuz günden itibaren de hep, büyüklerimizin koruması altında yaşamımızı sürdürdük. Ağladık! Başımızı okşadılar. Zırladık! Karnımızı doyurdular. Bir daha ağladık! Bize, yeryüzünde “terlik” denen bir cisim olduğunu hatırlattılar. Hele, Yemeklerden sonra yenen terlik, değme tatlıları aratmıyordu. Terliğe karşı bağışıklık kazanmıştık ki, Terlik de etkisini göstermeyince uyutmaya başladılar. Yaramazlık yapma potansiyelimizi fark ettikleri anda başlardı ninniler. Ne güzeldi büyüklerimiz tarafından uyutulmak! Hala da uyutuluyoruz ya! Olsun. Uyumak güzeldir “yataş’la…” Yaşamımızın tüm planları büyüklerimiz tarafından yapılıyordu. Okulumuzu, oyunlarımızı, yemeklerimizi, hatta arkadaşlarımızı bile büyüklerimiz seçiyordu. Kimse bize bir şey sormuyordu. Gerçi hala da sormuyorlar. Eşek kadar adam olduk, hala kafalarına göre ülke yönetiyor büyüklerimiz. Durun ya! Nerden nereye atladık? Kusura bakmayın ne olur? Büyükleri karıştırdım. Lise yıllarında tuttururlardı “Sen mühendis olacaksın!” Ben mühendis olacağım? Olmayacağım! Olmayacağım işte! Sevmiyorum. Rakamları, hesapları, kitapları… Sevmiyorum işte! Zorla mı? Evet, zorlaymış. Onların hayalleri varmış, beklentileri varmış, komşu ailelerle aralarında gizli rekabet varmış. Oysa ben müzisyen olmak istiyordum. Notalarla, melodilerle hayatıma anlam katmak istiyordum. Bırakmadılar! Benim de hayata dair planlarım olabileceği ihtimalini yok saydılar. A.B.D’nin dünyayı şekillendirmeye kalktığı gibi benim hayatımı şekillendirmeye kalktılar. Şimdi yalnızım. Büyüklerim yok artık. Hepsi rahmetli oldu. Toprakları bol olsun. Aşık olacağım, olamıyorum. Büyüklerim yok! Evlenemiyorum! Karnım aç! Savaşma gücüm yok! Hayatın anlamı yok! Canım balık istiyor. Almaya param yok! Keşke balık tutmayı öğretseydi büyüklerim? Ama artık büyüklerim de yok! Vedat SINMAZ
|
İSTANBUL Hava durumu
|
||||||||
Altyapı: MyDesign Haber Sistemi |