KAZAYLA KAZA… vedat SINMAZ

17 Ekim 2014, 08:03

Bunca olumsuzluk ve vurdumduymazlığın içinde hala yaşamayı becerebiliyorsak şans filan değil, bizim yaşamamız da bir kaza.

KAZAYLA KAZA…

Kalabalık insan yığınları, yerde hareketsiz yatan çocuğun cansız bedenine bakıyorlardı. Hıçkırıklar, ağıtlar, gözyaşları içinde çaresizce bakışan kalabalığa sokulup,

-Hayırdır ne oldu? Diye sordum.

-“Kaza” Dediler. Görünmez kaza.

-Nasıl yani? Nasıl görünmez kaza..?

Ağlamaklı gözlerle olayı anlatmaya çalıştılar. Mahalle meydanında yapılan düğünde havaya rastgele açılan ateş sonucunda kurşun sekerek, balkonda düğün alayını izleyen çocuğun başına isabet etmiş. Çocuğu aşağı indirip hemen ambulans çağırmışlar. Ambulans, kalabalık trafikte emniyet şeridini işgal eden araçlar yüzünden gecikince, çocukcağız oracıkta hayatını kaybetmiş.

Düğünde neden silah kullanılmış, neden havaya bilinçsizce ateş edilmiş, havada kurşunlar vızıldarken o küçücük çocuğun balkona çıkmasına neden izin verilmiş? Neden, neden, neden… Bir sürü neden.

Nedense, nedenler sorgulanmıyor. Kaza deyip geçiliyor. Görünmez kaza. Kaza işte ya! Bu kadar basit işte. Sonuçta kaza. Ölenlere rahmet, kalan kederli aileye baş sağlığı ve metanet, oldu bitti maşallah. Ruhuna Fatiha!

Oysa giden canlarımız, insanlarımız… İnsan yaşamı bu denli ucuz olmamalı. Daha dikkatli, daha özen göstererek, birbirimizin yaşama hakkına saygılı olmamız gerekirken bu vurdumduymazlık içimi çok acıtıyor. Bir şeyler olması lazım, bir şeyler yapmamız lazım. Bazı şeyler bu kadar kolay olmamalı diye düşünüyorum.

Sonrası… hayat kaldığı yerden devam ediyor. Yine yeni düğünler, yine yeni ölümler, asker uğurlamaları, düğün konvoyları, futbol kutlamaları, araçların camlarından dışarı sarkıtılan bedenler, gereksiz yere yol kapatmalar, gereksiz yere çalınan kornalar, aşırı alkol, gürültü, patırtı, kıyamet, havai fişekler, patlayan silahlar… Savaşa mı gidiyoruz, kutlama mı yapıyoruz belli değil. Aslında kimsenin de çok umurunda değil, bu kadar kargaşa ortamında bir sıkıntı oluşursa “ Kaza” Deriz, sıyrılırız işin içinden. Bu kadar basit bakıyoruz.

Asansör çöker “Kaza”, Beton mikseri en sol şeritte önündeki aracı biçer “Kaza”, Kömür madeninde göçük, “Kaza”, Otobüs devrilir, “Kaza” On beş kişilik minibüse yirmi beş kişi biner,”Kaza” Bayramlarda trafik yoğunluğu, on binlerce araç aynı anda trafiğe çıkar, huraaaa… ”Kaza” Karda zincirsiz yola çıkar,”Kaza”,Yurtlarda öğrenciler bayat yemekten zehirlenir,”Kaza” Kaza, kaza, kaza… Hemen hemen her gün kaza.

Acaba gelişmiş ülkelerde neden bu kadar kaza yok? Onlarda beton mikserleri en sol şeritten mi gider? Yirmi tonluk araca kırk ton yük yüklerler mi? Araçlarında “ Maşallah” Yazısı da yok. Ama kaza da yok. Sadece kurallar var. Herkesin ayrımsız uyguladığı ve uyduğu kurallar var.

Asansöre beş liralık stoper’i “ Amaaan, gerekli bir şey olsa beş lira olmazdı, pahalı olurdu” Mantığıyla takmamazlık yapmadıkları için onlarda bu tür kazalar olmaz.

Madenlerinde kolay kolay gaz sızıntısı ve göçük olmaz. Gaz sensorları vardır. Hasbel kader bir sıkıntı oluşursa da yerin yedi bin metre altındaki insanlara pompalarla su basarak diri diri boğmazlar. Önce canlıyı kurtarır, sonra suyu basarlar. Aslında bu tür duyarsız, bilinçsiz yetkililerin var oluşları da bir kaza. Ebeveynleri korunsaydı bunlar dünyaya gelmezdi. Bunların var oluş sebebi de aşk kazası.

Aklımızı kullanıp, insan yaşamını kolaylaştırıcı kurallar koymazsak, koyduğumuz kuralları uygulamazsak, her şeyden önemlisi birbirimize saygı duymayıp vurdumduymaz davranırsak kazalar kaderimiz olmaya devam eder.

Bunca olumsuzluk ve vurdumduymazlığın içinde hala yaşamayı becerebiliyorsak şans filan değil, bizim yaşamamız da bir kaza.

Hepinize kazasız, belasız yaşam dilerim.