Erdem KOZAN... Sinemasal Bilgi Kirliliği

27 Aralık 2010, 17:24

Sinemanın gücü, insanları etkileme kabiliyeti yeni bir şey değil. Yıllardan beri kitleleri yönlendirme aracı olarak kullanılmıştır sinema...

Dikkat! Sinema salonlarında bir canavar var!

Sinemanın gücü, insanları etkileme kabiliyeti yeni bir şey değil. Yıllardan beri kitleleri yönlendirme aracı olarak kullanılmıştır sinema. Karanlık bir odaya yüzlerce kişiyi hapsedebilmenin zorluğu düşünüldüğünde, sinema ile ele geçen kitleleri etkileyebilme fırsatının büyüklüğü tahmin edilenden de çoktur.

Bu durum ülkemiz için de geçerlidir. Sinemasal etki, bugüne kadar kendini suya sabuna dokunmayan filmlerle gösterdi. Amaç, insanların derin düşüncelere dalmasını engellemekti. Bazen son derecede trajedi, bazen de baştan sona komedi içerikli filmler izleyiciye sunulmuştu. Bir fikri savunan filmler sansür yemiş, yasaklanmış; senaristleri ya da yönetmenleri cezalandırılmıştı. Ancak tüm bu yaşananlar ele alındığında tehlike, hiçbir zaman bugünkü kadar büyük olmamıştı. Bu amansız ve büyük tehlikenin adı ‘sinemasal bilgi kirliliğidir’.

Bir insana yapılabilecek en büyük haksızlık, onun bilgisini kirletmektir. Tıpkı bir binanın temelinde çürük demir kullanmak gibi… En ufak bir sarsıntıda bina yerle bir olacaktır.

İşte bu bilgi kirliliğinin başlı başına büyük bir tehlike olması yetiyorken, sinema gibi kitleleri kolaylıkla etkileyebilen bir araçla birleşmesi ortaya durdurulamaz bir canavar çıkardı. Ve şu günlerde bu canavar ülkemizde kol geziyor. Gösterime giren filmlere her hafta bir göz atın. Artık eskiye oranla çok daha fazla tarihi, toplumsal ve siyasal bilgi içerikli filmler izleyiciye sunulmaktadır. Bu kötü bir şey değil. Aksine iyi bir gelişme. Peki, kötü olan nedir?

Bu filmlerde gerçeklikle alakası olmayan, yanlı, uydurma, kulaktan dolma bilgilere yer verilmesi, edindiği bilginin doğruluğunu araştırmaya üşenen toplumumuzun da bu bilgiler ile fikir temellerini oluşturmasıdır. İşte tehlike budur. Belli bir yaşa ve bilgi birikimine ulaşmış kişiler için tehlike daha azken, genç beyinler için korkutucu boyuttadır. Örnek olsun, Mustafa Kemal Atatürk’ü filmlerden öğrenmeye çalışan bir genç onun, Padişah Vahdeddin’den aldığı emirle Türk Ulusu’nu sömürgecilikten kurtardığını daha sonra ise bir diktatöre dönüştüğünü düşünebilir. Bu çok normaldir. Çünkü kurulan tuzak o kadar girifttir ki yalnızca sinemayla yetinmez. Diğer tüm medya da tuzağın bir parçası, bu canavarın eli ayağı olmaktadır.

Artık gelinen nokta şudur: Her görüşün bir film şirketi vardır ve bu şirketler de yarış halindedir. Öyle ki karşıt görüşlerin filmleri aynı hafta gösterime girebilmekte ve seyirci sayısına göre bu şirketler yarış tutabilmektedir. Yeni bir roman çıktığında onu okumayıp, “Nasılsa filmi çıkar, izleriz” diyen bir toplumda da tüm bu taktikler tutmaktadır.

Peki, ne yapacağız? Film çekenleri engelleyecek miyiz?

Hayır. Yapılacak şey tabii ki bu değildir. Herkes yasalar çerçevesinde, istediği gibi film çekmekte özgürdür. Bizim yapabileceğimiz tek şey ise halkımızı uyarmaktır. Genciyle yaşlısıyla tüm Türk Halkı, beynine sahip çıkmalıdır. Onu ele geçirmek isteyenlere izin vermemelidir. Kendisine sunulan bilgilerin doğruluğunu mutlaka araştırmalıdır. Çünkü ulusumuzun tek varlığı o beyinlerdir. Beynimiz de giderse geriye ne kalır ki?

Erdem KOZAN