Hüzün Kavmindeniz... M.YAVRUTÜRK

10 Nisan 2012, 02:12

Oğlunu askere uğurlayan babanın öyküsünü anlatan dost Mehmet Yavrutürk

Hüzün kavmindeniz... Kervanımız Gam Yükü

Sabah, kendi telaşına uyanan şehre ve, günlük "labirent de peynir kapma yarışına" bulaşmadan, çıkıyoruz yola…

Yolumuz uzun olsa da bitmemesinden şikâyetçi olmama kararlılığındayız. Sislerin içinde uzayan yolda giderken, zaman zaman kendi içimizdeki siste kayboluyoruz.

Biliyoruz ki bizi götüren, bizimle dönmeyecek. Gam yükünü sarıp, döneceğiz geri. Sonra... Arabanın müzik çalarının sesiyle kendimizi buluyoruz. Yanık yanık çalan klarnet, ağlayan keman, Arada kısa konuşmaları saymazsak, sessizliklerimizi taşıyoruz uzayıp giden yolda. Aslında '... Yol bir yere gitmez / o bir susma biçimidir / soğuk bir taşıtın uğultusunda' demişti şair, yıllar önce bizim için... Derdimize derman olmasa da, demişti işte!
***
Menzile varmanın sevincini yaşamadan, ayrılığın hüznüne dalıyoruz. Yüreğin yüreğe değdiği son sarılmalar...

İçerideki dipsiz kuyulardan dışa taşan bir kaç damla... Susmanın erdem olduğu anlardayız. Zaten boğaz da koca bir yumruk geçit vermiyor. Son bir bakış... Ve dönüş!
'Küçüklerin hiç büyümemesinde' hemfikir olsak da sadre şifa olmuyor. Yürek ne kadar büyük olursa olsun, hasretleri sığdırmak zor! Hele bazı hasretleri…

Bilmiyoruz bu kaçıncıdır, canlarımızı mumdan kayıklara koyup, ateşten denizlere uğurlayışımız.

Biliyoruz elbette, ne mumdan kayık ne ateşten deniz var... Ama her seferinde bize öyle geliyor.

Bir canı bıraktık, döndük. O, şimdi asker..!

Sayılı gündür, gelip geçer. Ama saymakla da geçmiyor ki!

M.YAVRUTÜRK

http://www.yeniasir.com.tr/Yazarlar/erkin_usman/2012/06/04/huzun-kavmindeniz-kervanimiz-
gam-yuku

Baba: Sinan Akbaşak
Duyguları satırlara döken dost: Mehmet Yavrutürk
Paylaşmak isteyen Osman Akbaşak.
Oğlunu askere teslim eden bir baba ve bir dostun yolculuk öyküsü.